27.12.10

Clásico poema de Navidad post-botella-de-whisky



La historia que he tratado de contar. Un tío
existe. Padre madre hermana hermano.
Unas bonitas estrellas, una puta luna
siempre mirando. Los temblororsos
años que condujeron al sexo, el tembloroso
sexo. La muerte como un adorno.
La muerte como protagonista masculino,
protagonista femenina, la muerte como un elenco
de miles de personas. Dios en, sobre, como, con,
para, alrededor, porque quien sabe
por qué. Siempre sintiendo un edredón
de lenguas en el aire, que los espacios
entre las palabras son más elocuentes
que las palabras. No te servirá cualquier tío
para encontrarle sentido a todo este embrollo.
Mira alrededor, deja que tus oídos
respiren hondo: casi nadie te serviría.
Toma otro trago. Cuando nos echen de aquí
hay un lugar siguiendo esta calle
que nunca cierra, después subiremos
por una escalera de incendios y brindaremos
por el linaje de la luz. El Big Bang
suena a lo que fue, la gran putada
que mantiene todo esto en marcha.
Que el amor estaba allí desde el principio
es todo lo que he tratado de decir.

Bob Hicok*

Indíxena
balbordo fondo da fonte
inscrición a toda marxe
poema das orixes
eu
remotísima
quíxente coma se foses un adorado deus
tiven o teu son metido nunha cuncha
e logo trateite coma o fósil dunha planta delicada.
os primeiros ritos levaron o teu nome
e graveite a lume na pel da barriga dos bisontes.
e ti non eras máis que a lei da selva:

morderás con paixón toda a carne que comas
e desexarás morrer a mans da fera máis terna.
* * * * *

Non hai un animal que conteña
o resultado final da túa transparencia
porque ti non subiches á barca de Noé
quedaches fascinado polas augas do diluvio
e preferiches morir para ver o mar completo

Olga Novo

Como la región de un ojo
expuesto a la llama
adquirimos
la fosforescencia
un veneno luminoso
parecido a la ceguera
pero más brillante
y circunstancial
a veces la literatura
es un coñazo
el sexo es un coñazo
pero probablemente
estamos exagerando
hay que saber dejar
esa puta mierda de libro
en la página 70
tirarlo a la basura y
cortar con tu chica
cuando ya no la quieres
otra cosa es injusta
otra cosa es contraria
a la única ley de la poesía
y el rock n'roll
la sinceridad
l@s poetas somos tip@s dur@s
no tenemos nada que ver
con esas mariconas cursis
del rollo Pizarnik-Disney
que buscan como locas
citas en amediavoz.com
para postearlas
en facebook.com
y siempre tienen
el puto corazón roto
pero se muestran incapaces
de escribir un buen poema
o cortarse las venas -la única
alternativa que sopesa un poeta
los domingos por la tarde-
¿y qué es un buen poema?
¿una aleación de soledad
desnudez y celulosa?
¿un dar la vida por
una vida extra?
¿la fosforescencia
de una irresponsable
exposición de todo
lo que nos queda
a la llama? No lo sé
pero qué coño
es agradable.

* La desfiguración del inglés al castellano es mía, y dada mi nula experiencia en estas lides, no sé hasta qué punto denunciable. Pido disculpas a Bob Hicok, a los amantes del buen hacer literario y a toda persona sensible en general.

2 comentarios:

  1. Nas! Creo que no te había dejado un comentario antes...Mi excusa es que leer lo que escribes me deja más pensando que escribiendo, pero eso es un poco injusto. Al menos eso pienso esta noche. Pero qué podría decirte? Quizá confesarte que a una pseudo-poeta como yo, le cuesta leer a un verdadero poeta como tú, porque me debato entre la envidia y la admiración. Y en mi más dulce masoquismo sigo leyendo y releyendo tus textos, buscando tal vez la ecuación o la clave de tu inspiración.
    En fin, seguiré por aquí porque me agrada lo que veo, felicidades por seguir con el difícil arte del blog ^^ BYE.

    ResponderEliminar
  2. supongo que la inspiración no es otra cosa que lectura y aprendizaje. la sensación de vergüenza que tengo al ver lo que escribía hace dos años es la misma que tendré en dos años cuando lea lo que escribo ahora. supongo que a todos nos pasa lo mismo.

    todos los poetas fueron pseudopoetas cuando escribieron su primer poema. ahora está muy de moda hacerlo a los 13 años, pero no siempre fue así. no tiene por qué ser así.

    gracias por leer, Kyara. un beso :)

    ResponderEliminar